First message
Door: jorienr
Blijf op de hoogte en volg Jorien
22 Juli 2010 | Nederland, Groningen
Beste mensen,
ook ik moet ik er aan geloven: een persoonlijk reisverslag op internet. Na enig verzoek en overpeinsingen weliswaar... ik ben niet zo'n fan van het feit dat iedereen dit kan lezen. De afgelopen twintig jaar heb ik namelijk mijn best gedaan om zo anoniem mogelijk op internet rond te dolen, door o.a. nergens mijn achternaam in te vullen. Nu ik naar de Verenigde Staten ga, kan het ik-ben-er-wel-maar-je-kunt-me-niet-vinden-idee weggegooid worden. De overheid daar wil toch alles van je weten. Ben ik lid geweest van een criminele organisatie? JA! Ben ik betrokken geweest bij genocide? SURE!Nee serieus, ze willen nog nét niet je pincode weten.
Anyway, ik ben nu -een paar weken voor vertek- bezig met de laatste voorbereidingen voor mijn reis naar de USA. Mijn visum is inmiddels binnen, ticket is al geboekt.
Ik zal 4,5 maanden gaan studeren aan de University of Nebraska, in Omaha (UNO for short). Waarom? Gewoon, omdat het kan! Komend studiejaar zal het derde jaar zijn van mijn studie Psychologie, waarin van je wordt verwacht dat je een minor doet van 30 ECTS. Deze vrije ruimte doe ik dus in het buitenland.
Ik zal proberen verslag te maken van mijn studie-, leef- en reisavonturen, voor ieder die het interesseert! Bijkomend pluspunt is dat ik mijn writing skills bij-/onderhoud, die sinds het maken van de Almanak voor mijn studentenverening niet echt meer geprikkeld zijn. En nee, een academisch stuk schrijven telt niet.
Ik hoop dat ik als een ware Sylvia Witteman (columniste Volkskrant Magazine, red.) over de USA kan vertellen, hoewel ik hoop dat ik niet zoveel hoef te zeuren zoals zij doet ;).
Ik zal bij deze een eind breien aan dit verhaaltje, anders denk ik dat niemand enthousiast wordt om later verder te lezen.
Toedeloe!
ook ik moet ik er aan geloven: een persoonlijk reisverslag op internet. Na enig verzoek en overpeinsingen weliswaar... ik ben niet zo'n fan van het feit dat iedereen dit kan lezen. De afgelopen twintig jaar heb ik namelijk mijn best gedaan om zo anoniem mogelijk op internet rond te dolen, door o.a. nergens mijn achternaam in te vullen. Nu ik naar de Verenigde Staten ga, kan het ik-ben-er-wel-maar-je-kunt-me-niet-vinden-idee weggegooid worden. De overheid daar wil toch alles van je weten. Ben ik lid geweest van een criminele organisatie? JA! Ben ik betrokken geweest bij genocide? SURE!Nee serieus, ze willen nog nét niet je pincode weten.
Anyway, ik ben nu -een paar weken voor vertek- bezig met de laatste voorbereidingen voor mijn reis naar de USA. Mijn visum is inmiddels binnen, ticket is al geboekt.
Ik zal 4,5 maanden gaan studeren aan de University of Nebraska, in Omaha (UNO for short). Waarom? Gewoon, omdat het kan! Komend studiejaar zal het derde jaar zijn van mijn studie Psychologie, waarin van je wordt verwacht dat je een minor doet van 30 ECTS. Deze vrije ruimte doe ik dus in het buitenland.
Ik zal proberen verslag te maken van mijn studie-, leef- en reisavonturen, voor ieder die het interesseert! Bijkomend pluspunt is dat ik mijn writing skills bij-/onderhoud, die sinds het maken van de Almanak voor mijn studentenverening niet echt meer geprikkeld zijn. En nee, een academisch stuk schrijven telt niet.
Ik hoop dat ik als een ware Sylvia Witteman (columniste Volkskrant Magazine, red.) over de USA kan vertellen, hoewel ik hoop dat ik niet zoveel hoef te zeuren zoals zij doet ;).
Ik zal bij deze een eind breien aan dit verhaaltje, anders denk ik dat niemand enthousiast wordt om later verder te lezen.
Toedeloe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
