Roadtrip Cairns - Brisbane

2,5 maand Australië zijn voorbij. Ik heb een week sightseeing in Melbourne gedaan, 1,5 maand gewerkt in Sydney en daarna drie weken een road trip gemaakt van Cairns naar Brisbane. Ik verruilde mijn luxe leventje in Sydney terug voor een backpackersbestaan. In plaats van mijn 6 dollar warme chocolademelk met mint ging ik over op 'goon', goedkope wijn uit 4 liter zakken die de naam wijn niet eens mag dragen...

Bij aankomst in Cairns wachtte mijn Franse vriendinnetje mij op, die ik in Sydney heb ontmoet. Zij werkt in een hostel in Cairns en kon mij vertellen waar ik wel en niet heen moest gaan in Cairns. Cairns is zo anders dan Sydney! Het heeft een tropisch klimaat en hoge beboste bergketens. Cairns ziet er uit als een zomers en gezellig dorp, bestaande uit vele reisorganisaties en hostels. Bij een van deze organisaties boekte ik na aankomst meteen een duiktrip voor de volgende dag. Hoog op mijn must-do list stond duiken in het Great Barrier Reef. Dit is een van de grootste koraalriffen ter wereld en strekt van Papua New Guinea tot aan het midden van de oostkust van Australië. Ik heb mijn duikbrevet in Thailand gehaald en keek er naar uit om als gecertificeerd duiker de wateren van Australië te verkennen. Ik koos ervoor om te duiken voor de kust van Port Douglas, omdat ik heb gelezen dat het rif hier mooier en ongerepter is. Ik heb die dag drie keer gedoken en het was leuk, maar ik verwachtte er meer van. Wat ik in Thailand onder water heb gezien vond ik mooier. Ik was vooral teleurgesteld dat ik geen schildpad heb gezien, die wilde ik namelijk erg graag zien! Desalniettemin was het een geslaagde dag en de weg er heen is prachtig! 

Twee dagen later reed ik zelf deze slingerende kustweg door de bergen met onze 'van'. Samen met twee Duitse jongens een een Italiaanse meid huurde ik een busje dat voor de komende 2,5 weken ons transport, slaapplaats, bioscoop, kroeg, droogrek en keuken werd. 
We begonnen ten noorden van Cairns in de Daintree forest, een national park met het beroemde strand Cape Tribulation. Hier vlakbij bezochten we een natuurpark met o.a. krokodillen. We leerden over deze gevaarlijke diersoort en bevonden ons temidden van happende krokodillen in een boot op de rivier. Leuke en echte Australische ervaring! Daarna reden we terug naar het zuiden. Onze volgende stop was Magnetic Island. We lieten ons huis op wielen achter op het vaste land en verbleven op de kampeerplaats van een hostel. De ligging was perfect! Het hostel keek uit over de zee en het terras was leuk aangekleed. De Italiaanse en ik deelden een heel klein tentje. We hadden geen slaapzak of luchtbed bij ons, wat erin resulteerde dat we op de grond lagen en het super koud was in de nacht. Ik zie een paar hoofden schudden nu. Ik weet dat kamperen tegen mijn principes is, maar de trekking in de bush van Thailand en Cambodia gingen me goed af dus ik dus ik dacht er niet echt bij na. Gewoon doen! Er was een full moon party dus ik lag toch pas om 5 uur in de tent. De volgende dag hebben we een kleine trektocht gedaan en zijn we naar een baai gelopen. Mooi, klein eiland! Eenmaal terug in Townsville hoefden we niet te haasten. We reden rustig naar een national park waar we de nacht spendeerden. De volgende ochtend werden we bij het ontbijt vergezeld door wallaby's, kalkoenen en kookaburra's (beroemde Australische schreewvogel). 

De volgende stop was Airlie beach. De omgeving veranderde van tropische bergketens naar suikerrietvelden. Airlie beach is een klein plaatsje met een haven en een handvol backpackers. Vanaf hier gaan vele tours naar de Whitsundays. Dit is een begrip voor een verzameling van 72 eilanden, waaronder de Whitsunday Islands met het het Whitsunday Islands National Park. Je leven als backpacker aan de oostkust heeft geen waarde als je hier nog nooit van hebt gehoord! Mijn reisgenoten en ik boekten dezelfde tour aan boord van de Tongarra, een katamaran die twee dagen en twee nachten naar de Whitsundays cruist. Het was een geweldige ervaring! Samen met 20 andere backpackers hebben we enorm veel gezien en vooral gelachen om de hilarische kapitein en stuurjongen Dave en Dave. Het was helaas bewolkt en fris, met name de temperatuur van het water, maar dat mocht de pret niet drukken! Op vele plaatsen aan de oostkust wordt gewaarschuwd voor verschillende soorten kwallen, waarvan twee dodelijk zijn. Hoewel het kwallenseizoen oktober tot mei is, wordt men ten alle tijde geadviseerd om een 'stingersuit' te dragen als men gaat zwemmen. Dit is een wetsuit die moet beschermen tegen deze 'stingers'. Ik had twee aangedaan om mij te weren tegen het koude zeewater, helaas zonder resultaat. Als de zon niet schijnt is het zeewater een stuk kouder! Op de tweede dag zijn we aangemeerd bij het national park, waar je prachtig uitzicht hebt over een baai met hemelsblauw water bestaande uit verschillende kleurschakeringen. Het witte silica zand is het fijnste zand ter wereld en glijdt als een fluwelen deken langs je voeten. Het zand is zo fijn, dat je je zilver ermee kan polijsten. Mijn ring glimt dus weer! De namiddag gaf evenzeer een 'wow'-moment toen we gingen snorkelen. Meteen toen ik de zee inplonste werd ik omringd door tientallen vissen! Ze waren overal en leken niet te worden gestoord. Groene, paarse en zelfs fuchsia roze vissen met stippen en strepen streelden mijn oog. 
Dave vertelde over de gigantische vis George die vaak in die baai wordt gespot. Binnen een minuut zag ik George, een diklippige vis van zo'n 1,5 meter. It was my lucky day, ik had namelijk nog niet genoeg van de onderwaterwereld gezien. Een schildpad dook op en zwom lange tijd om de boot heen. De volgende ochtend was hij er nog! Onbeschrijfelijk fantastische ervaring! Helaas komt aan alles een eind. Eenmaal terug in Airlie beach waagden de zeebenen van menig backpacker een laatste dansje op de afterparty van deze geweldige tour.
Er waren nog wat kilometers die gereden moesten worden, dus met enige peper in onze uitlaat vertrokken wij richting Brisbane. Laatste hoogtepunt was voor mij de natuur rondom Rainbow beach. Hier deden we een track in het national park en bezochten we een enorme zandduin. Voor mij was dit een grote zandbak waar ik even het kleine kind in mij kon loslaten.

We hebben veel tijd doorgebracht in onze van, maar ik vond het persoonlijk heerlijk om te rijden. Tweebaanswegen met een maximale snelheid van 100 km per uur. Lange stukken waar weinig verkeer is en weinig afslagen. Je kunt bijna niet verkeerd rijden want er is een snelweg die langs de hele oostkust van noord naar zuid loopt. Overnachten deden wij bijna altijd in the middle of nowhere. Je mag in Queensland namelijk niet in de bebouwde kom in je wagen slapen. Eigenlijk ook niet in een national park dus het ging altijd stiekem. Heel avontuurlijk! We zorgden ervoor dat we voldoende water bij ons hadden en parkeerden op de vreemdste/leukste plekken. Zelfs een keer vlakbij een landingsbaan van een vliegveld. We hebben een keer een gratis camping gevonden, bij een ranch met rondhoppende kangaroos! Perfect Kodak moment de zonsondergang!
 Concluderend kan ik stellen dat de road trip zeer geslaagd is. De temperatuur was niet te warm en niet te koud (op twee nachten na). De omgeving gaf vele mooie uitzichten en prachtige zonsondergangen met felle oranje en roze kleuren. Ik heb het Great Barrier Reef en de schildpad van mijn Bucket list kunnen turven. Ik heb krokodillen en kangaroos in het wild gezien en midden in de natuur van Australië geslapen. Ik heb geleefd als een waardige hippie: douchen op het strand, barbecuen op de openbare bbq-gelegenheden bij het strand en wenkbrauwen epileren in de autospiegels. Erg praktisch en basic maar een geweldige ervaring!
Australië is is mooi, veelzijdig en de mensen zijn super aardig. Ondanks de vele backpackers (en vele Nederlanders!) altijd bereid om een praatje te maken. Ik moet nu even denken aan de drogisterijmedewerkster die mij allervriendelijkst begroette met: "goodmorning, and how are YOU today?". Waarom doen wij dit in Nederland niet?
Volgende  stop is Californië, USA! Op moment van schrijven ben ik veilig aangekomen in Los Angeles,  waar een volgend avontuur begint. En we gaan nog niet naar huis! Maar bijna wel, maar bijna wel!